Ήπειρος

Η Ήπειρος θεωρείται, διεθνώς, ιδανική περιοχή για κάθε είδους εναλλακτικό τουρισμό. Οι παρθένοι ορεινοί όγκοι της Πίνδου με τα μεγάλα απάτητα δάση, οι ορεινές λίμνες (δρακόλιμνες) και οι άγριες ορθοπλαγιές των βουνών προσφέρονται για ποικίλες δραστηριότητες (ορειβασία, αναρρίχηση, σκι, πεζοπορία, κάμπινγκ κ.ά.) σε τοπία μοναδικής ομορφιάς, ενώ τα ποτάμια της Ηπείρου αποτελούν ιδανικό πεδίο για πολλές δράσεις (καγιάκ, ράφτινγκ, κάνιονινγκ κ.ά.). Ειδικά ο Αώος θεωρείται από τα πιο όμορφα και δύσκολα ποτάμια για καγιάκ, ενώ ο Βοϊδομάτης διασχίζει το εντυπωσιακό φαράγγι του Βίκου. Όλα αυτά συνυπάρχουν αρμονικά με αρχαιολογικούς χώρους, κάστρα, μοναστήρια, εκκλησίες και παραδοσιακά χωριά.

Οι πρώτοι κάτοικοι της Ηπείρου ήταν οι Πελασγοί. Ο Όμηρος αναφέρεται σε ηπειρωτικά φύλλα όπως οι Θεσπρωτοί και οι Σελλοί. Αργότερα οι βασιλείς τους ισχυρίζονταν ότι κατάγονται από τον Αχιλλέα. Η Ήπειρος εμφανίζεται στην ελληνική ιστορία τον 7ο αι. π.Χ. Στα Ρωμαϊκά Χρόνια χωρίζεται σε παλιά και νέα. Τους αιώνες που ακολουθούν δέχεται επιδρομές Γότθων, Ούννων και βουλγαρικών φύλων. Αργότερα, ο Βασίλειος Βουλγαροκτόνος απομακρύνει τους Βούλγαρους.

Με την εμφάνιση των Φράγκων δημιουργείται το Δεσποτάτο της Ηπείρου, με πρωτεύουσα την Άρτα, η οποία γίνεται κέντρο εθνικής αντίστασης και βυζαντινού πνευματικού πολιτισμού. Το 1431 οι Τούρκοι καταλαμβάνουν τα Ιωάννινα και την Ήπειρο. Την περίοδο της Τουρκοκρατίας, τα ορεινά χωριά της αποκτούν πολλά προνόμια και αυτονομία στη διοίκηση, ενώ, παράλληλα, οι κάτοικοί τους αναπτύσσουν το εμπόριο, ταξιδεύοντας στα Βαλκάνια και στην κεντρική Ευρώπη. Οι ξενιτεμένοι -εύποροι πλέον- Ηπειρώτες φέρνουν στις πατρίδες τους πλούτο και πολιτισμό από την Ευρώπη. Από τις πιο ακμαίες εκείνα τα χρόνια περιοχές είναι τα Ζαγοροχώρια, στα οποία δημιουργούνται αξιόλογα μνημεία, με μεγάλη ιστορική και αρχιτεκτονική αξία, όπως τοξωτά πέτρινα γεφύρια και αρχοντικά σπίτια.

Χτιστάδες της Ηπείρου, πρωτομάστορες, γλύπτες, αγιογράφοι και ξυλουργοί ταξιδεύουν οργανωμένοι σε σινάφια, για να δουλέψουν σε όλα τα Βαλκάνια. Ένα μεγάλο μέρος από τον πολιτισμό της Ηπείρου του 18ου και 19ου αι. που σώθηκε μέχρι σήμερα μαρτυρά τη μεγάλη ακμή της λαϊκής τέχνης και της αρχιτεκτονικής σε αυτήν την περιοχή της Ελλάδας. Η Ήπειρος απελευθερώθηκε έως την Άρτα το 1881, ενώ το υπόλοιπο τμήμα της το 1913 οπότε και ενσωματώθηκε στο ελληνικό κράτος.